Η ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΝΟΥ

Η κεφαλληνιακή Ελάτη, Abies cephalonika αποτελεί το κυρίαρχο είδος στο Δρυμό του Αίνου. Ονομάστηκε έτσι, γιατί εντοπίστηκε πρώτα στην Κεφαλονιά και προσδιορίστηκε σαν ξεχωριστό είδος, το οποίο λόγω της απομόνωσης του νησιού διατηρήθηκε καθαρό χωρίς υβριδισμούς.
Η κεφαλληνιακή Ελάτη, δέντρο κωνοφόρο, γυμνόσπερμο, ανήκει στο γένος Αbies και ευδοκιμεί σε υψόμετρο 800- 1600 μ. Συναντιέται όμως στην άλλη Ελλάδα και σε ψηλότερα ή χαμηλότερα υψόμετρα.
Αναπτύσσεται στη σκιά άλλου δέντρου και εκεί μπορεί να παραμείνει για εκατό χρόνια. Όταν όμως ξεφύγει από την μητρική συστάδα, αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και μπορεί να ζήσει μέχρι και 500 χρόνια. Το ύψος της φτάνει σπανίως τα 30 μ. Χαρακτηριστικές του είδους της κεφαλληνιακής Ελάτης είναι οι βελόνες της, που έχουν μήκος 15- 22χιλ.και διάταξη σπειροειδή. Είναι σκληρές και μυτερές. Στην επάνω επιφάνεια έχουν χρώμα βαθύ πράσινο και είναι επίπεδες, ενώ από κάτω έχουν σχήμα καρίνας πλοίου με δύο άσπρες γραμμές παράλληλες κατα μήκος. Ανθίζει Μάϊο- Ιούνιο.
Όπως όλα τα είδη της Ελάτης έτσι και η κεφαλληνιακή κατά την  περίοδο της άνθισής της έχει τα αρσενικά άνθη χωριστά από τα θηλυκά. Και τα δύο όμως συνυπάρχουν στο ίδιο δέντρο.Τα σπέρματά της έχουν μικρή βλαστική ικανότητα (60- 70%). Σημειώνουμε ότι το δέντρο καρποφοπεί από την ηλικία των 20- 30 ετών μέχρι και των 100. Πλήρη καρποφορία έχει κάθε 2- 4 χρόνια.
Ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, γόνιμα, χαλαρά και υγρά. Όμως μπορεί να αναπτυχθεί και σε αβαθή και ξηρότερα εδάφη, καθώς και σε ασβεστολιθικά πετρώματα. Έχει μεγάλη αντοχή στην ανομβρία και σε υψηλές θερμοκρασίες εδάφους, καθώς και σε χαμηλές θερμοκρασίες αέρος.

Άλλα δέντρα και θάμνοι

Έκτός από την κεφαλληνιακή Ελάτη στον Εθνικό Δρυμό Αίνου υπάρχουν και άλλα είδη δέντρων και θάμνων, όπως : το πουρνάρι, η αριά, το χρυσόξυλο, το ρούδι, δύο είδη κουμαριάς κλπ. Επίσης εμφανίζονται ποώδη φυτά και φρύγανα όπως η ασφάκα, το θυμάρι, οι λαδανιές, τα αμάραντα κλπ. Σημαντική είναι η εξάπλωση του φρύγανου Flomis fruticosa.

Η χλωρίδα του Αίνου
(Δ. ΦΟΙΤΟΥ) ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η χλωρίδα της περιοχής του Αίνου σύμφωνα με τη μελέτη των Φοίτου και Damboldt που αναφέρεται μόνον στα  Πτεριδόφυτα και τα Σπερματόφυτα, περιλαμβάνει περίπου 350 είδη. Όμως είναι βέβαιο ότι υπάρχουν και άλλα είδη, τα οποία δεν αναφέρονται στη μελέτη. Από τα οκτώ είδη και υποείδη της Κεφαλονιάς τα εξής τέσσερα είναι αποκλειστικώς ενδημικά του Δρυμού :
Viola cephalonica : Εμφανίζεται σε υψόμετρο 1500- 1600 μ. και φύεται στις σχισμές ασβεστολιθικών βράχων καθώς και σε πετρώδεις θέσεις.
Saponaria aenesia : Εμφανίζεται σε υψόμετρο 400- 1400 μ. και φύεται σε ασβεστολιθικές, πετρώδεις θέσεις.
Scutellaria rubicunda subsp. cephalonica : Εμφανίζεται μεταξύ 1500- 1600 μ. και φύεται σε βραχώδεις και πετρώδεις ασβεστολιθικές θέσεις.
Ajuga orientalis subsp. aenesia : Εμφανίζεται μεταξύ 400- 1600 μ. και φύεται σε ασβεστολιθικές, πετρώδεις θέσεις.

Στον Αίνο εμφανίζονται και άλλα φυτά, τα οποία είναι ενδημικά του ελληνικού χώρου. Μερικά από αυτά ανευρέθηκαν και περιγράφηκαν για πρώτη φορά από την Κεφαλονιά και μάλιστα από τον Αίνο, όπως π.χ. Poa cephalonica, Campanula garganica cephallenica, Erysimum cephalonicum κ.α. Γι' αυτό φέρουν το όνομα του νησιού ή του Αίνου. Αργότερα τα είδη αυτά βρέθηκαν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Στην κατηγορία αυτή των ενδημικών ανήκει βεβαίως και η Abies cephalonica.
.

back