Η ΠΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΝΟΥ
ΑΜΦΙΒΙΑ – ΕΡΠΕΤΑ
(Ε. ΒΑΛΑΚΟΣ) ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ένα άλλο είδος που βρίσκεται είναι Δρυμό είναι το αγιόφιδο ή φίδι της Παναγίας
(Telescopus fallax). Η φωτογραφία είναι από το πανηγύρι της Παναγίας το Δεκαπενταύγουστο στο χωριό Αργίνια, στις πλαγιές του Αίνου. Τις ημέρες εκείνες στα χωρία Μαρκόπουλο και Αργίνια τα φίδια εμφανίζονται στα χαλάσματα του σχολείου και της παλιάς εκκλησίας, της αφιερωμένης στην Παναγία. Οι κάτοικοι τα θεωρούν ιερά. Τα βρίσκουν και τα τοποθετούν στην εκκλησία, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Η ανεύρεσή τους ανακοινώνεται με κωδωνοκρουσίες! Έτσι όλοι μαθαίνουν πόσα φίδια βρέθηκαν σε κάθε χωριό. Η εμφάνισή τους θεωρείται καλός οιωνός. Σημαίνει καλή χρονιά, καλή συγκομιδή, καλή τύχη, γάμο για τις ανύπαντρες κοπέλες κ.λ.π., ενώ η μη εμφάνισή τους προμηνύει το αντίθετο. Μετά το Δεκαπενταύγουστο οι χωρικοί τα αφήνουν στο σημείο που τα βρήκαν.

Πρόσφατα ο Βρετανός Ορνιθολόγος A. Vittery με τη συνεργασία Γερμανών επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μονάχου σύνταξε τον πρώτο κατάλογο των πουλιών του νησιού. Σύμφωνα με τον κατάλογο αυτό στην Κεφαλονιά μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 222 είδη πουλιών, δηλ.περίπου το 50%των πουλιών της Ελλάδας. Από αυτά τα 58 αναπαράγονται στο νησί, τα 28 εμφανίζονται κυρίως το χειμώνα, ενώ τα υπόλοιπα απαντώνται κατά την ανοιξιάτικη ή τη φθινοπωρινή μετανάστευση.
Στον Αίνο έχουν καταγραφεί 48 είδη πουλιών. Τα περισσότερα ανήκουν σε είδη με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλαδα. Τέτοια πουλιά είναι:
Η κουκουβάγια (Athene noctua), ο κότσυφας (Turdus merula), ο μαυροτσιροβάκος (Sylvia melanocephala), η ελατοπαπαδίτσα (Parus ater), οι σπίζες (Fringillidae) κλπ. Ορισμένα άλλα είδη έχουν μεν ευρεία κατανομή, όμως η παρουσία τους σε ένα νησιώτικο βουνό έχει ιδιαίτερη οικολογική σημασία. Τέτοια πουλιά είναι:
Η πετροπέρδικα (Alectoris graeca),η δεντροσταρήθρα (Lullula arborea) κ.α.
Επίσης εμφανίζονται τουλάχιστον 15 είδη ημερόβιων αρπακτικών στο βουνό για να ξεχειμωνιάσουν. Στον Αίνο φωλιάζουν είδη όπως η γερακίνα (Buteo buteo), το διπλοσάινο (Accipiter gentilis), ο πετρίτης (Falco peregrinus), ίσως ο φιδαετός (Circaetus gallicus) ενώ είναι πιθανή και η ύπαρξη ενός ζεύγους χρυσαετών (Aquila chrysaetos). Κάπου κάπου εμφανίζεται κάποιο όρνιο (Gyps fulvus) και κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση βλέπει κανείς συχνά μικρές ομάδες από σφηκιάρηδες (Pernis apivorus). Οι πιο προσεχτικοί θα καταφέρουν να εντοπίσουν σπανιότερα είδη, όπως ο ασπροπάρης (Neophron percnopterus), ο σταυραετός (Hieraaetus pennatus), το χρυσογέρακο (Falco biarmicus), το στεπογέρακο (Falco cherrug) κ.α.

Ωστόσο ο σημαντικότερος φτερωτός κάτοικος του νησιού είναι η μαυροτσικλιτάρα (Dryοcopus martius), ο μεγαλύτερος σε μέγεθος δρυοκολάπτης της Ευρώπης. Έχει κατάμαυρο φτέρωμα και κόκκινο στέμμα. Ζεί κυρίως σε ψυχρόβια δάση μεγάλου υψομέτρου. Επίσης αναφέρεται κι ο λευκονώτης (Dendrocopοs leucotos) μικρότερος σε μέγεθος δρυοκολάπτης. Τέλος υπάρχει ο κόρακας (Corvus corax) και ο χρυσοβασιλίσκος (Regulus regulus).

Συμφωνα με υπάρχουσες αναφορές στον Αίνο υπάρχουν τα εξής θηλαστικά:
1)Λαγόμορφα : λαγός (Lepus europaeus)
2)Εντομοφάγα : σκαντζόχοιρος (Erinaceus concolor), ασπάλακας (Talpa stankovici)
3)Τρωκτικά : σταχτοπόντικας (άγριος οικιακός ,Mus musculus domesticus), μαυροποντικός
(Rattus rattus), δασοποντικός (Apodemus sylvaticus), δασομυωξός (Glis glis)
4)Σαρκοφάγα : αλεπού(Vulpes vulpes), πετροκούναβο (Martes foina), νυφίτσα (Mustela nivalis)
και ασβός (Meles meles).
Ωστόσο μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ασπάλακας (Talpa stankovici). Είναι εντομοφάγος και ζει σε σήραγγες.Η φωλιά βρίσκεται σε μεγάλο βάθος, που αποτελείται από έναν σφαιρικό χώρο στρωμένο με ξερά φύλλα, χλόη και ρίζες. Κάθε ασπάλακας ζει στη δική του φωλιά.Ο ασπάλακας τρέφεται με σάρκες από έντομα και τις προνύμφες τους, μυριάποδα και γαιοσκώληκες, τις οποίες και αποθηκεύει.Συγκεκριμένα στην φωλιά ενός ασπάλακα βρέθηκαν 1200 γαιοσκώληκες βάρους 2 κιλων.